Azbest to grupa materiałów występujących w przyrodzie naturalnie. Chemicznie są uwodninymi krzemianami metali. W swoim składzie zawierają między innymi: magnez, wapń, żelazo bądź sód.
Bez wątpienia atutami azbestu jest ogniotrwałość, odporność na substancje żrące, odporność na skrajnie niskie i wysokie temperatury oraz odporność na rozciąganie czy zgniatanie.
Szeroka gama zalet azbestu sprawiła, że materiał ten stał się bardzo popularny i wykorzystywany m.in. jako materiał budowlany (na pokrycia dachowe, elewacje, sufity) materiał izolacyjny (otulina azbestowo-cementowa na rurach, sznury azbestowe), materiał na tkaniny ogniochronne (koce gaśnicze). Z azbestu wykonywano również masy uszczelniające, uszczelki oraz kleje.
Dzielimy je na dwie grupy: grupę serpentynów oraz grupę amfiboli.
Co wyróżnia te grupy? Amfibole są twardsze i cięższe od serpentynów oraz nie podlegają działaniu kwasów, tymczasem azbest chryzotylowy rozpuszcza się w kwasach.
na pokrycia dachowe, elewacje, sufity.
Materiał izolacyjny: otulina azbestowo-cementowa na rurach, sznury azbestowe.
Materiał na tkaniny ogniochronne: koce gaśnicze.
Z azbestu wykonywano również masy uszczelniające, uszczelki oraz kleje.
W budownictwie stosowano wyroby zawierające azbest takie jak m.in. płyty azbestowo-cementowe faliste bądź płyty azbestowo-cementowe płaskie, którymi pokrywano dachy.
Nierzadko stosowano też azbest na elewacji budynku. Używano do tego płyty azbestowo-cementowe płaskie (karo), płyty azbestowe typu acekol oraz płyty warstwowe PW3/A.
Bezciśnieniowe rury azbestowo-cementowe wykorzystywano w pionach kanalizacji sanitarnej w budownictwie mieszkaniowym (zamiast żeliwnych lub kamionkowych).
Płyty azbestowo-cementowe wykorzystywano do budowy zsypów na śmieci.
Otulina azbestowo-cementowa była wykorzystywana do izolacji rur, które osiągały bardzo wysokie temperatury (do 600 stopni).
Wyroby azbestowe stosowano w lokomotywach i wagonach.
Termoizolacyjne sznury azbestowe wykorzystywano w instalacjach i urządzeniach o wysokich temperaturach pracy (300°C - 500°C).
W chłodniach kominowych wykorzystywano azbest w postaci płyt azbestowo-cementowych w zraszalnikach oraz w obudowie wewnątrz chłodni.
Budynki typu LIPSK zyskały w Polsce popularność w latach 70. i 80. XX w. Płyty azbestowe w elewacji oraz płyty typu Sokalit w podwieszanych sufitach miały chronić przed ewentualnym pożarem.
Azbest znalazł także zastosowanie m.in. w produkcji tkanin ognioochronnych jak i w obudowie kanałów wentylacyjnych.
Nie ryzykuj swojego zdrowia i zdrowia bliskich. Zleć usuwanie azbestu profesjonalistom i z naszą pomocą pozbądź się szkodliwego azbestu.
Bezpieczeństwo to nasz priorytet.
Nasi doświadczeni pracownicy wykonali już tysiące usług w zakresie usuwania azbestu.
Dołącz i Ty do grona naszych usatysfakcjonowanych Klientów.
Szkodliwość azbestu zależy od wielkości włókien azbestowych - im większe włókna tym mniejsze zagrożenie dla organizmu. Najbardziej szkodliwe i niebezpieczne są cienkie włókna azbestu, które z łatwością przenikają do układu oddechowego, wbijając się do płuc i pozostając tam, co może być przyczyną nowotworu czy pylicy azbestowej.
Włókna azbestowe przedostają się do środowiska podczas kruszenia, łamania czy innej obróbki wyrobów azbestowych. W ten sposób mogą trafić do płuc wraz z wdychanym powietrzem. W związku z powyższym niewłaściwie wykonywane usuwanie azbestu może skutkować problemami zdrowotnymi, w tym ryzykiem powstania nowotworu płuc, opłucnej, otrzewnej lub pylicy azbestowej. Badania prowadzone w 1910 roku przez francuskich naukowców dowiodły szkodliwości azbestu. Nowotwór płuc został stwierdzony chorobą zawodową osób pracujących w kontakcie z azbestem.
Ze względu na niebezpieczny wpływ włókien azbestu na zdrowie i życie, usuwanie azbestu powinna wykonywać wyłącznie uprawniona i doświadczona firma, której pracownicy są wyposażeni w specjalistyczny sprzęt i odzież ochronną.